Organizacija proizvodnje (sira)
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 15 | Nivo: Fakultet za obrazovanje rukovodećih kadrova u privredi, Novi Sad

I Uvod
Da bi se bavili nekim poslom, neophodno je da prije svega utvrdimo plan i program, tj da izradimo način funkcjonisanja naše proizvodnje. Ukoliko se pak u ovom slučaju odredimo za proizvodnju sira, neophodno je proći čitav niz struktura od kojih će zavisiti i uspješnost naše proizvodnje. Često upravo u nedovoljno dobroj formiranoj organizaciji,dolazi do neuspjeha pa i do one tmurne riječi koju mnogi mrze tj. bankrota. U svakoj proizvodnji, glavni cilj je da se oplodi kapital. Naravno, da uložena sredstva treba da se nadoknade, ali nije samo to cilj, jedan od glavnih ciljeva jeste i opstati što duže na tržištu, i imati neku garanciju za taj opstanak.
Ključno za svaku uspješnu proizvodnju jeste da njen rezultat bude dobar i kvalitetan proizvod, te da upravo taj proizvod zauzme svoje mjesto na tržištu. U ovom radu mi ćemo se bazirati na organizaciju proizvodnje uopšte, ali i na organizaciju proizvodnje sira. Kako bi se bolje razumjela pravila i principi jedne organizacije. Šta je to što je neophodno da svaka organizacija proizvodnje treba da ima, i na koji način jedna proizvodnja treba da djeluje i da bude u najboljem redu?! Koja je lozinka za uspješnost u organizovanju proizvodnje?! I td. Su samo neka od pitanja na koja ćemo u daljem radu pokušati dati odgovore.
1. Pricipi Organizacije proizvodnje sira
Teorija i praksa organizacije je od svog postanka nastojala da izgradi određena pravila,tj. principe stvaranja i fukcionisanja organizacije.
Oni su svoju konačnu formu dobili u mašinskoj, odnosno kapitalističkoj organizaciji, kada su praktično uopšteni i teorijski,odnosno naučno verifikovani.
Pri tome se mora konstatovat da u teoriji postoje različiti stavovi u vezi primjene pojedinih pricipa od kojih su dva stava dominantna.
Prvi stav odnosi se na onu grupu teoretičara koji polaze od univerzalnosti,tj uopšteni pricip organizacije. Po njima se svaka organizacija projektuje,izrađuje,podešava i reorganizuje na isti način, tj. po istim pricipima. Veličina,vrsta djelatnosti,disperzija,kadrovi itd. su irelevantni za pravila organizovanja.
Drugi stav teoretičara polazi od suprotnog stava. Za njih je svaka organizacija posebna tvorevima, čije je projektovanje izgradnja,održavanje i likvidiranje uslovljeno brojnim faktorima. Shodno navedenim, svaka organizacija zahtjeva ne samo određene principe već i njihovu različitu tj. modifikovanu primjenu.
Vjekovno sticanje znaju i vještinje u pravilima međusobnog povezivanja elemenata dovela je do nastanka brojnih pricipa. Oni se negdje nazivaju pricipi a na drugom mjestu pravila,trećem nečela itd..što se u suštini svodi na jedno te isto.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]